Αιματολογία

Η οξεία μυελογενής λευχαιμία είναι μια σπάνια, ταχέως εξελισσόμενη κακοήθεια, που εκδηλώνεται στον μυελό των οστών και προσβάλλει τα αρχέγονα αιμοποιητικά κύτταρα, που υπό κανονικές συνθήκες διαφοροποιούνται σε διάφορα υγιή κύτταρα του αίματος.^[8] Στην περίπτωση της ΟΜΛ, αυτά τα παθολογικά κύτταρα του αίματος δεν ωριμάζουν. Αντίθετα, πολλαπλασιάζονται και αντικαθιστούν τα υγιή κύτταρα, εμποδίζοντας τη λειτουργία σημαντικών οργάνων. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα την εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος και των διεργασιών επούλωσης.^[9]

Η αμυλοείδωση εκδηλώνεται όταν ο οργανισμός αρχίζει να παράγει μια πρωτεΐνη διαφορετικά από ό,τι προηγουμένως και δεν είναι πλέον σε θέση να αποδομεί την πρωτεΐνη αυτή.^[10] Υπάρχουν διάφοροι τύποι αμυλοείδωσης, εκ των οποίων οι τέσσερις πιο συχνοί είναι οι εξής: αμυλοείδωση εξ ελαφρών αλυσίδων (AL), αμυλοείδωση αμυλοειδούς A (AA) και κληρονομική αμυλοείδωση και αμυλοείδωση αγρίου τύπου (wild type).^[10]

Η χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία είναι μια βραδέως εξελισσόμενη κακοήθεια του αίματος και του μυελού των οστών, η οποία προκαλεί τη δημιουργία μικρών, ώριμων λευκών αιμοσφαιρίων που θέτουν σε κίνδυνο το ανοσοποιητικό σύστημα. Η ΧΛΛ είναι ένας από τους πιο συχνούς τύπους λευχαιμίας στις χώρες του Δυτικού κόσμου και αποτελεί το 25% όλων των διαγνώσεων.^[11] Σε ορισμένες περιπτώσεις, η ΧΛΛ χρησιμοποιείται ως κύριος όρος που συμπεριλαμβάνει το λέμφωμα από μικρά λεμφοκύτταρα (ΛΛΜΛ), διότι πρόκειται σχεδόν για την ίδια νόσο. Ωστόσο, η ΧΛΛ εντοπίζεται συνήθως στο αίμα και στον μυελό των οστών, ενώ το ΛΛΜΛ εντοπίζεται κυρίως στους λεμφαδένες.

Το λέμφωμα από κύτταρα του μανδύα είναι ένας επιθετικός τύπος αιματολογικής κακοήθειας που εμφανίζεται στο εξωτερικό τμήμα του λεμφαδένα, ο οποίος αποτελεί σημαντικό μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος.^[12] Δεδομένου ότι προσβάλλει μόλις 1 στα 100.000 άτομα, το ΛΚΜ αποτελεί ένα πολύ σπάνιο νόσημα.^[13]

Το λέμφωμα οριακής ζώνης είναι μία βραδέως εξελισσόμενη αιματολογική κακοήθεια που εμφανίζεται στις οριακές ζώνες του λεμφικού ιστού, ενός βασικού τμήματος του ανοσοποιητικού μας συστήματος.¹⁴ Πρόκειται για ένα σπάνιο νόσημα με τρεις υποτύπους: λέμφωμα του λεμφικού ιστού των βλεννογόνων (MALT), λεμφαδενικό λέμφωμα οριακής ζώνης από Β κύτταρα (ΛΛΟΖ) και σπληνικό λέμφωμα οριακής ζώνης από Β κύτταρα (ΣΛΟΖ).

Το πολλαπλό μυέλωμα είναι μία σπάνια, βραδέως εξελισσόμενη κακοήθεια των λευκών αιμοσφαιρίων που εξασθενίζει το ανοσοποιητικό σύστημα και παρεμποδίζει τη λειτουργία σημαντικών οργάνων.¹⁵ Για τους ασθενείς με ΠΜ, τα κακοήθη λευκά αιμοσφαίρια έχουν μεγαλύτερη διάρκεια ζωής και πολλαπλασιάζονται ταχύτατα, με αποτέλεσμα να καταλαμβάνουν χώρο στο μυελό των οστών και να εκτοπίζουν τα υγιή κύτταρα.¹⁵

Τα μυελοδυσπλαστικά σύνδρομα αποτελούν ομάδα σπάνιων, βραδέως εξελισσόμενων αιματολογικών διαταραχών, στο πλαίσιο των οποίων τα κύτταρα του αίματος έχουν παθολογική μορφολογία και, ως εκ τούτου, δεν επιτελούν σωστά τη λειτουργία τους.¹⁶ Οι υποτύποι των ΜΔΣ ταξινομούνται ανάλογα με τον συγκεκριμένο τύπο των κυττάρων αίματος που προσβάλλονται και ποικίλλουν ως προς τον βαθμό σπανιότητας.¹⁷

Η μακροσφαιριναιμία Waldenström είναι μία σπάνια και βραδέως εξελισσόμενη κακοήθης νόσος των λευκών αιμοσφαιρίων. Αναπτύσσεται κυρίως στον μυελό των οστών και επιβραδύνει την ανάπτυξη των κυττάρων του αίματος, το οποίο μπορεί να προκαλέσει αναιμία και εξασθένιση του ανοσοποιητικού συστήματος.¹⁸